دسته‌بندی‌ها
بسیاری از ما به خاطر تشخیص اشتباهی که در تعیین اولویت‌هایمان داریم قادر نیستیم وظیفه درست را انجام دهیم. ساعت‌های باارزش عمر خود را به وظیفه‌هایی اختصاص می‌دهیم که هیچ اهمیتی ندارند و در انتهای
دوست داریم صفر تا صد مسیر برایمان واضح باشد تا آغاز کنیم. تحمل ابهام نداریم و از بررسی ناشناخته‌ها می‌ترسیم. چنین واکنشی کاملن طبیعی است چون مغز شما به گونه‌ای طراحی شده تا در برابر
مدیریت زمان به بیانی ساده یعنی مهم‌ترین و فوری‌ترین وظیفه خود را تعیین کرده و سایر وظیفه‌ها را نادیده بگیریم. اما بسیاری از ما این تعریف ساده را دست کم می‌گیریم و لیست طولانی از
رسیدن به هدف‌های بلند مدت در سایه‌ی هفته‌هایی است که معمولا از آن‌ها غافلیم. بسیاری از افراد برای خود هدف‌های دور و دراز تعیین می‌کنند در حالیکه قادر نیستند به اهداف هفتگی خود پایبند بمانند.
اشتباه کردن بخش جدایی‌ناپذیری از زندگی است. از نخستین روزی که آگاهی کاملی می‌یابیم تا زمانی که آخرین نفس خود را می‌کشیم مرتکب اشتباهات فراوانی می‌شویم. اما مسئله اشتباه کردن نیست بلکه چگونگی درس گرفتن
چه می‌کنید اگر بگویم برای یادگیری هر حرفه‌ای تنها به قانون ۱۰۰ ساعت نیاز دارید؟ فرقی ندارد مهارتی که می‌آموزید کار عملی باشد یا کار فکری در هر صورت شما به صد ساعت احتیاج دارید
روتین صبحگاهی | نکاتی که می‌بایست پس از بیدار شدن از خواب رعایت‌شان کنیم به طور میانگین هر انسانی ۳۰ هزار صبح در اختیار دارد. بخش قابل توجهی از این صبح‌ها را در کودکی و
روش کان بان چیست؟ | توضیح این روش به زبان ساده بسیاری از ما دوست داریم نظارت دقیقی بر اجرای کارهایمان داشته باشیم اما لیست طولانی وظیفه‌ها چنین امکانی را فراهم نمی‌کند. به عبارتی دیگر
چک لیست خواب؛ بایدها و نبایدهای قبل از خواب دیگر خبری از خواب‌های عمیق و لذتبخش نیست. خبری از نشاط سحرخیزی نیست. خودمان داریم تیشه به ریشه خودمان می‌زنیم. درد و دل بماند برای بعد.
چرا نمی‌توانیم فهرست برنامه‌هایمان را به پایان برسانیم؟ فرقی ندارد در چه زمینه‌ای فعالیت می‌کنیم در هر صورت دوست داریم در انتهای روز خطی روی تمامی کارها بکشیم و با خیال راحت به رختخواب برویم.