فانتزی های نویسندگی

چندین بار شده که قبل از شروع کاری حسابی در مورد آن رویابافی کرده باشید اما بلافاصله بعد از شروع مسیر تخصصی آن حرفه،پشیمان شوید؟

می‌خواهم راجع به فانتزی های نویسندگی بگویم.

حدودا هفت ماهی می‌شود که نویسندگی را به صورت تخصصی شروع کرده ام.

در ابتدا با فانتزی های زیادی سر‌وکله می‌زدم. فانتزی هایی از قبیل اینکه قرار است کتابی بنویسم که همه آن را بخوانند و انتشاراتی ها برای چاپ آن سر وکله بشکنند اما هنوز یک هفته از شروع نگذشته بود که فهمیدم همه‌شان پوچ بودند.

خب خوشبختانه ناامید نشدم ولی باید هشدار بدهم که اکثریت افراد بعد از مواجهه با واقعیت این مسیر سریع کنار می‌کشند،به همین خاطر توصیه می‌کنم قبل از شروع هر کاری مشورت بگیرید و از تجربه افراد متخصص کمک بگیرید تا دچار سرخوردگی نشوید.

تصور خیلی از افراد در مورد نویسندگی آن است که در یک اتاق پر از کتاب قرار دارند و عود روشن است و فنجان قهوه هم روی میز است،بعد کمی می‌نویسند وقهوه‌شان را هورت می‌کشند.

در ابتدای کار چنین محیط ایده‌آلی وجود ندارد.

شاهین کلانتری می‌گوید:اینگونه افراد بلافاصله بعد از شروع متوجه می‌شوند که دستشان کاملا خالی است و هیچ خبری از آن محیط ایده آل نیست؛همین کافی است تا خیلی از افراد در شروع مسیر کنار بروند،پس باید برای محیط ایده آلتان تلاش کنید.

قرار نیست در یک محیط آرام و دلچسب بنویسید.مشغله های زیادی بر راه شما قرار دارند و آرامش این محیط دلچسب ذهنی تان را به هم می‌ریزند.

فانتزی دیگر آنست که افراد گمان می‌کنند رمان نوشتن به مثابه آب خوردن است.

من گمان می‌کردم که در طی یک ماه رمان خواهم نوشت ولی اشتباه می‌کردم و بارها شکست خوردم.

خواندن یک سری از کتاب‌ها نظیر هری‌پاتر وآثار چخوف و….باعث شده بود اعتماد به نفس کاذبی پیدا کنم اما این اعتماد به نفس کاذب زمانی از بین رفت که متوجه شدم پشت اینگونه رمان های مشهور و پرفروش،سالها مطالعه و تلاش در زمینه های مختلف بوده است.

من متوجه شدم که انتشاراتی‌ها برای چاپ کتاب من سر و کله نمی‌شکنند.اصلا چه کسی حاضر است برای یک کتاب بی‌کیفیت خودش را به زحمت بیندازد.

متوجه شدم که باید برای نشان دادن خودم رسانه شخصی داشته باشم و هر روز در آن محتوا تولید کنم والا هیچ رشد و پیشرفتی نخواهم داشت.

مخلص کلام اینکه باید خاک خورد،باید بارها شکست بخورید و دوباره بلند شوید فانتزی هایتان را دور بریزید،شما جی کی رولینگ نیستید ولی می‌توانید از او هم بهتر شوید به شرط آنکه مسیر درست را طی کنید و مهم‌تر از همه صبر پیشه کنید.

هادی قربانی

هادی قربانی

همیشه دنبال این بودم که چطوری می‌تونم زندگیم رو بهتر کنم به همین خاطر یک روز هم از یادگیری دست نکشیدم

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *